Amel (Amel tot Pont)

Hoog water in de Ardennen, dus dit wordt het tweede weekend op rij dat ik met een paar Batavieren op stap ga. We spreken af bij Knuvelkes en rijden in colonne naar de instap van de Hoegne; die heeft niet genoeg water dus gaan we door. We twijfelen nog even of we naar het Lesse bekken zullen rijden, maar aangezien we een hut op Chalet Weekend hebben gereserveerd is dat niet zo handig en we besluiten de bovenloop van de Amblève te gaan proberen. Met omkleden hebben we gelijk de aandacht van een “forestier” die zegt dat we hieronder niet mogen varen. We leggen in ons beste Frans uit dat we het stuk hierboven gaan doen en zwaaien met onze NKV pasjes en de text van het ministeriele derogatie besluit. Hij is snel overtuigd, wenst ons “Bonne Chance” en verexcuseert zich.

hoog water op de Amel

De Amel staat tot over de rand toe vol en het eerste stuk door de weilanden achter Montenau moeten we regelmatig uit de boot om hindernissen van prikkeldraad, bruggetjes en wilgen te omdragen. Vaak kun je echter ook buitenom varen of op z'n minst een beetje “zeehonden” en door de overstroomde weide een stukje afsnijden. Tot mijn verrassing zie ik her en der afgeknaagde bomen; dat moeten bevers zijn en inderdaad, als we wat verder stroomaf zijn komen we tot twee keer toe een burcht tegen.

onder een boom doorkruipen

Als we van de weilanden overgaan naar het bos neemt het verval toe en gaat het er flink op, zeker in de verblokte stukken. Hier gaan we ook over de taalgrens en varen we dus ineens op de Amblève. We verwachten eigenlijk ieder moment op een omgewaaide boom te zitten, maar nee, alles is vrij op een paar hele lage bruggetjes na. In het bos zitten een aantal fijne walsjes en golven waardoor iedereen met een grote grijns in z'n boot zit. Na het bos volgt nog een klein stukje door de weilanden en is het dus opnieuw oppassen voor prikkeldraad in de keerwaters. Als we uitstappen zie ik dat we bijna vijf uur gevaren hebben, niet zo gek dat ik last heb van een knorrende maag. Snel omkleden, auto's ophalen en op naar Annemarie die ons verwelkomt met Trappist en bakken friet. Onze spullen mogen bij uitzondering in het sanitairblok dus die zijn de volgende morgen lekker droog als we de Boven en Midden Rur gaan varen.

blog/2007/0125_amel.txt · Laatst gewijzigd: 2013/08/08 11:29 door 127.0.0.1
CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
Driven by DokuWiki Recent changes RSS feed Valid CSS Valid XHTML 1.0