Er zijn een aantal verschillende typen werplijnen die zich onderscheiden in de “verpakking”.
Meest gangbaar zijn drijvende, gevlochten touwen in een opvallende (geel) kleur, dit is meestal polypropyleen. Dit is de beste optie omdat het een lichte constructie is die relatief sterk1) is. Een tweede soort die je tegenkomt zijn kern-mantel touwen van verschillende materialen 2), deze zijn duurzamer (slijtvaster), rekken minder, hebben (voor dezelfde dikte) een hogere breeksterkte), maar zijn meestal iets zwaarder en hebben minder drijfvermogen.
Een lus is handig vastpakken, zeker met koude handen, maar een lus die te groot is biedt de mogelijkheid tot verstrengeling doordat er een hele hand doorheen kan. Als je kiest voor een lus (zowel aan het zak-einde als aan het werp einde) moet die niet zo groot zijn dat daar makkelijk een hand doorheen kan.
Handig om bij een werplijn te hebben zijn:
Dit zijn zaken die vooral van pas komen om een vastzittende boot te bergen. Je kunt er een zgn. Z-drag mee bouwen waardoor je veel meer kracht uit kunt oefenen.
Met behulp van de pulleys, karabiners en prusiks kunnen takelconstructies gemaakt worden die ervoor zorgen dat je minder kracht hoeft uit te oefenen in het geval van hijs of trek situaties, bijvoorbeeld bergen van een gepinde boot. Onderstaande diagram 3) geeft de winst weer van die constructies.
Eigenlijk net als met je andere kanospullen. Al het materiaal spoelen met schoon (kraan)water, uit de zon drogen en droog en losjes opbergen. Van de karabiners even de scharnierpunten met een beetje siliconen spray inspuiten (goed afvegen daarna!)
De inmiddels 20 jaar oude, klassieker, “Dr. Throwline” van Horst Fürsattel 4) is nog steeds een absolute must om te zien.
Andere aanraders om een door te lezen/bekijken: